Sklepy

W związku z dłuższą nieobecnością urodzinowo-zaręczynową na blogu pojawi się kilka postów na raz, a po sobocie w Mediolanie pofolguję sobie jeszcze z opisami architektonicznymi :P Na razie podzielę się z Wami swoimi obserwacjami konsumpcyjnymi.

Przemysł odzieżowy.

Włochy są podobno w centrum modowego półświatka, lecz szanownym mieszkańcom Turynu bliżej jest do stylu grunge/trash/emo/boho/metal/gothic lolita niż przedwojennej elegancji. Co rusz wpadam na mroczne sklepy w zakazanych uliczkach. Udało mi się znaleźć zaledwie 2 suknie dla elegantek - dużej (1500 euro) i małej (15 euro).

Fanki vintage nie znajdą tu nawet najmniejszych fascynatorów. Wybór butów na obcasie jest oszałamiający, choć na ulicach ich potem nie widać (mimo że nadal mamy w dzień 18 stopni). Za to spora część włoskich nastolatków jest metro, emo lub metro-emo (przedziwna mieszanka). Sieciówek pełno, ale wszystko kiepskiej jakości i drogie. Przez miesiąc poszukiwań nie znalazłam wełnianego płaszcza. Ubrania w second handach w tych samych cenach o_O Przeceny zdażają się co miesiąc, zwykle 30-50%, ale od 6 stycznia mają być w granicach 80%.

Przemysł czytelniczy.

Turyn, zagłębie komiksowe, posiada dobrze zaopatrzone komiksiarnie niemal na każdym rogu. Właściciele prześcigają się w pomysłach na szyldy i witryny - uwieczniliśmy przybytek nam najbliższy.

Natchnieni duchem obywatelskim studenci tworzą własne wersje znanych komiksów. Widziałam już na demonstracjach zdjęcie pani od reformy oświaty wklejone w: 1) portret Matki Boskiej, z podpisem "Święta Ignorancja"; 2) roznegliżowane i wypięte ciało pin-up girl, z podpisem "MY lubimy czytać"; 3) plakat z drakulą, dżokerem, gangsterem i innymi takimi, z podpisem "zabieracie pieniądze i krew studentów" o_O
Jak widać mój włoski nieco się poprawił, ale tylko dlatego, że nauczyłam się dodawać odpowiednie końcówki do angielskich wyrazów. Jeśli chodzi o zwykłe księgarnie to są przeważnie zintegrowane z kawiarnią (nie są tak przytulne jak Massolit, bardziej w stylu op-art - same nowości) lub znajdują się w blaszanych budach przy Via Po (książki używane i zużyte, wyłącznie po włosku). Księgarnia językowa jest jedna (Via Po tuż przy Piazza Castello) - libri inglese od 10 euro, raczej nowości i lektury.

Kurioza.

Podobno Włosi uwielbiają czytać biografie i autobiografie. Mnie do wspomnień z dzieciństwa zainspirowały 2 wystawy - prawie "Conan Barbarzyńca" i prawie "Był sobie kosmos". Conana lubiłam prawie tak bardzo jak Hi-mena i chciałam być kosmonautką (z tatą zapaleńczo oglądaliśmy całą francuską serię "Było sobie...").

Jeśli chodzi o popularność Hello Kitty, to z azjatyckich źródeł wiem, że gorzej jest tylko w Hongkongu.

Na koniec coś, co sprawiło, że zakręciła mi się łezka w oku. Wspomnienie lat licealnych i "krainy wiecznej szczęśliwości" w Osso. Oto hiperchwościk (zwany również mniej cenzuralnie):