Turyzm - Monte dei Cappuccini

Turyzm, czyli turyńska turystyka. Dziś o naszej niedzielnej wycieczce na Monte dei Cappuccini. Nie mieliśmy zbyt daleko, bo to pierwsze wzgórze na wschód za rzeką Po. Wspaniałe widoki z góry (znowu Mole..) wynagrodziły nam trud wspinaczki i przedzierania się przez tłumy na trasie zjazdu mydelniczek byka ze skrzydełkami (co by nie było kryptoreklamy). Z powodu zamiłowania Włochów do negliżu i cross-dressingu (męska ekipa Pameli Anderson, męskie pielęgniarki w szpilkach), zdjęć nie zamieścimy. Poziom hałasu (klekotki, klaksony, pohukiwania) przyczynił się do znalezienia przez nas alternatywnej drogi przez uroczy park. Kilka obserwacji: ludzie tutaj ubierają się przeważnie na czarno/szaro/brązowo, przez co obcokrajowcy są widoczni z daleka. My, czyli Jan ze swoją zielenią i fioletem oraz Jul w oranżach i czerwieniach, wzbudzamy niejaką sensację ;) Poza tym jemy skandalicznie obfite śniadania (la colazione), a nie tylko popijamy kawą powietrze. Zdarza nam się również kłaść spać tuż po 22, co jest porą tutejszej kolacji (la cena). Ale wracając do spaceru - wybrzeże Po obfituje w dość obskurne studenckie knajpki tematyczne. Po ich wyminięciu wchodzi się na uroczy bulwar, na który prawie wlewa się woda. Panowie rybacy mają co robić, a biedne ryby trzepoczą w foliowych woreczkach. Po drugiej stronie rzeki zachowano dzicz - kaczki mają swoje szuwary, a ludzie tylko wąską ścieżynę do joggingu. Wszystkie turyńskie mosty są obłożone kwiatami, przez co można się wwąchiwać przy przechodzeniu. Na Monte jest park i mini-miasteczko, z wąskimi krętymi uliczkami i małymi domkami (centrum miasta przedkłada monumentalizm nad intymność). Kościół góry Cappuccini, zbudowany na planie krzyża greckiego, pochodzi z końca XVI wieku. Niedawno zafundowano mu generalny remont i wygląda nieskazitelnie. Janisław uczestniczył w tamtejszej mszy tydzień wcześniej i było pustawo, razem też nie doświadczyliśmy tłumów. Za to odkryliśmy, że turyńczycy (?) są dumni z rodowodu swego miasta. Przez większość publicznych utensyliów Castra Taurinorum przewija się motyw byka (patrona, Jana Chrzciciela, jakoś nie widać). Byk w pozycji heraldycznej (tańczy? atakuje?) lub pyskowej jest na każdej piciawce (ogłaszam konkurs na lepsze określenie miejskiego syfonu :P), latarni i większej płycie chodnikowej. Dowód na zdjęciu i od razu się zastrzegam, że to nie my namalowaliśmy serduszko.